İlk sahne: Genç bir baba canla başla çalışıyor…ter içinde evini inşa ediyor…bir an terini siliyor alnındaki…ve cebinden o köstekli saatini çıkarıp bakıyor…pırıl pırıl bir köstekli…tam bu sırada küçük oğlu yanına gelip (oğlan mas mavi gözlü) ona kahve ve kurabiye getiriyor. Oğlu saate bakıyor. Babası saati cebine koyup oğlunun saçını okşayıp elini omzuna koyup iki kere hafifçe dokunuyor. (1930 lar sahne markanın orijinine göre kurgulanır)
İkinci sahne: Masmavi gözlü orta yaşlı bir adam (bizim çocuk büyüdü) büyük bir masada canla başla çalışıyor. Masanın başında çerçeve içinde köstekli saat var (babasının saati tabi ki). Görünüp kameradan çıkıyor. Adam bileğine taktığı saate bakıyor. Kaliteli alımlı bir saat elbette (sahneler geçtikçe kalite gittikçe artıyor mesaj bu zaten). Adam yıorgunluktan gözlerini ovuştururken kızıl saçlı, çilli surat kızı içeri giriyor ve ona kahve ve kurabiye getiriyor. Adam (aynı onun babasının yaptığı gibi) kızının saçını karıştırıp saat takılı eliyle omzuna iki kere dokunuyor (quartz saatler çıkmış).
Üçüncü sahne: Kızıl çilli büyümüş, çok bakımlı, çekici, etkileyici orta yaşlı bir kadın olmuş. Süper lüks bir villada, aydınlık, her yeri cam bir odada çizimler üzerine canla başla çalışıyor (mimar, iç mimar). Yorgunlukla boynunu sağa sola oynatırken saatine bakıyor. tam bu sırada oğlu içeri giriyor. Elinde tabi ki kahve ve kurabiye. Bir ek ayrıntı var ama bu sefer: kolunda da dedesinin (mas mavi gözlü yani bizim kızıl çillinin babasından kalan) kol saati gözüküyor ve tabi ki kütüphanede büyük dedesinin köstekli saati kameraya giriyor. Oğlu masmavi gözlü, çilli. Kadın da tabi ki geleneğe uyuyor ve oğlunun saçını karıştırıp son model saatinin (bu saat uçacak kalite olarak tavan yaptı bu son sahne artık) takılı olduğu eliyle omuzuna 2 kere dokunuyor.
Reklam Sloganı
(…marka hangisi ise)!. Kalitede geri döndürülemeyen ilerleyiş.
Irriversible succession of quality from the past through the present and into the future.”
